Sukaldaritza esperientziak
Euskal eta donostiar sukaldaritza
Euskal sukaldaritza nazioartean ezaguna da, eta bereziki donostiarra, bertako sukaldariengatik, mundu osoan ospea eman diotenak
Donostiako sukaldaritza artisten lana eguneroko ondo egitea zigilatzen dute 16 Michelin izarrek, euskal sukaldaritza tradizionalean oinarrituta, munduko sukaldaritzaren aitzindari izatera iritsi direnak.
Euskal sukaldaritza zabala eta oso anitza da, eta Kantauri itsasoko (arrainak eta itsaskiak) eta barnealdeko baratze eta larreetako (barazkiak, zerealak, haragiak…) osagai desberdinak erabiltzen ditu. Baina gure sukaldaritzaren ezaugarri nagusia denboraldiko eta kalitate handiko produktuen erabilera da.
Tokiko eta denboraldiko produktuak
Kalitatezko produktua bilatzen (eta aurkitzen) duen donostiarra da. Elikagaien kalitatezko ekoizpena eta kontsumoa azoka eta merkatu tradizionaletan dute euskarria, baina baita adituetako dendaetan eta baita supermerkatu handietan ere.
No hay imagen
Elikagaien kalitatea ez da jada kontzeptu subjektiboa, baizik eta kalitate-neurri estandarizatuekin ebaluatu eta ziurtatzen da. Eusko Label ziurtagiriak, Kalitatearen K ikurraz ezagutzen direnak, Euskal Autonomia Erkidegoan ekoitzitako, prozesatutako eta/edo elaboratutako elikagaiak bereizten dituzte, beren kalitateak, berezitasunak edo berezitasunak batez bestekoa gainditzen duelako. Ziurtagiri honekin hainbat produktu aurki ditzakegu: behi-haragia edo baserriko oilaskoa, ardi-esnea, Iparraldeko bonitoa, Euskal Herriko tomatea eta uraza, eztia, oliba olio birjina estra, Gernikako piperra edo Ibarrako piperminak, eta baita Jatorrizko Deitura duten produktuak ere, hala nola Getariako Txakolina edo Idiazabal gazta.
Denboraldiko sukaldaritza
Urte osoan zehar, denboraldiko produktuak banatzen dira sukaldaritza-egutegi exotiko bat osatzeko, gure etxeetako zein jatetxeetako sukaldeak gidatzen dituena.
No hay imagen
Udaberrian batez ere antxoa eta berdelak, arkumea, Idiazabal gazta eta txitxirioak (baita baratzeko kabiartzat ezagutzen direnak) edo babak nabarmentzen dira, baita orburua, zainzuriak eta ziazerbak ere.
No hay imagen
Udaran bonitoa sardekin batera agertzen da, Ibarrako piperminekin, piperrekin, tomateekin eta babarrunekin.
No hay imagen
Udazkenean txorizoen, onddoen, zizaren eta perretxikoen usaina zabaltzen da, baita odolkien (Lazkaokoak, Zaldibiakoak, Amezketakoak edo Beasaingoak) eta ehizakiarena ere.
No hay imagen
Eta azkenik negua iristen da, indartsuagoa, Tolosako babarrunekin (beren sakramentuekin: aza, odolkia eta piperminak), txangurroarekin eta itsas amuarrainekin, sagardoan eta txakolinean bainaturik, eta postre gisa ardi-esneko mamia, sagarrak (erretakoak edo konpotan), intxaurrak (gaztarekin edo intxaursaltsan) eta gaztainak dituela.
Donostiar pintxoak
No hay imagen
Euskal sukaldaritzaren eta bereziki donostiarraren beste aberastasun bat pintxo ospetsuak dira (euskal pintxoak). Donostiako pintxo-barraetan aurki ditzakezu ogi xerra arruntetik hasita, miniaturako sukaldaritza altuko kreazioetaraino.
Donostiar espezialitateak
Denboraldiko eta kalitatezko materia prima honek konbinazio exotikoak ahalbidetzen ditu, horietako batzuek gure hiriko izena dutelarik. Gaur egun sukaldaritza tradizionaleko jatetxeetan aurki daitezkeen donostiar espezialitateak etxeko errezetetatik datoz, sukaldaritza elkarteetan eta jatetxeetan nagusi bihurtu zirenak, eta geroago pintxo bihurtu zirenak, tabernetako barretan gainezka daudenak.
No hay imagen
Donostian / San Sebastianen ohikoenak diren platerak ia denak itsasotik datoz: labeko txangurroa, kokotxak salsa berdean, donostiar erara prestaturiko legatza, itsas trikuak marinela erara, txipiroiak bere tintan edo amuarrain arrautsia, baita Aginagako itsas amuarrainak ere (gaur egun ordezkatuta daude benetako produktuaren prezioa oso altua delako), hiriko patroiaren egunean, San Sebastian egunean, ohiko menuaren osagai nagusia, egun horretan hiriko txoko guztietan zehar danborradak ibiltzen direlarik.